گروه اجتماعي: رئيس پليس سابق راهور تهران ميگويد: ما که اصلا راه نميسازيم؛ در نگهداري راهها و جادههايي هم که از قبل ساخته شدهاند، عملکرد ما ضعيف است و خودروهاي ايمني هم که نداريم و خودروسازان ما خودشان يک مافيايي هستند که در اين مملکت به حرف هيچکسي گوش نميدهند و از هيچکس حساب نميبرند.
تصادفات جادهاي و فوت هزاران هموطن در جريان اين حوادث، از مهمترين معضلات حمل و نقل و ترافيک کشور است؛ متاسفانه به جز اقدامات سطحي و البته کمتاثير مثل راهاندازي پويشهايي مثل پويش “نه به تصادف” هنوز اقدام موثري که بتواند آمار کاهش تصادفات، تلفات حوادث جادهاي و همچنين کاهش تعداد مجروحان را تحقق ببخشد، انجام نشده است.
»من پيش از شروع به کار پويش #نه_به_تصادف در سال گذشته که در آستانه نوروز 1404 بوديم هم گفتم که تصادفات، تلفات و مجروحان حوادث ترافيکي حداقل بين 8 تا 10 درصد رشد خواهد داشت. “ اين حرفها گفتههاي يکي از صاحبنظران و مسئولان باتجربه حوزه ترافيک در کشور است.«اين بخشي از گفتههاي سرهنگ سيدهادي هاشمي، رئيس پليس سابق راهور تهران بزرگ و کارشناس راهنمايي و رانندگي، است؛ او درباره چرايي عدم کاهش تلفات تصادفات جادهاي و بالا بودن تعداد تصادفات ميگويد: مسئله ترافيک الزاماتي دارد؛ ارتقاء ايمني، کاهش تصادفات، کاهش تلفات و مجروحان مربوط به حوادث رانندگي و تحقق اين موارد نيازمند الزاماتي است و از مهمترين اين الزامات ميتوان به ساختن راههاي ايمن، توليد خودروهاي ايمن و شرايط آرام روحي و رواني کاربر ترافيک اشاره کرد.
بيتأثير در کاهش تصادف و فزاينده حوادث جادهاي
او تصريح ميکند: قبل از آنکه “پويش نه به تصادف” راهاندازي و فعال شود هم نظر من اين بود که تنها اينگونه پويشها در کاهش تصادفات، تلفات و مجروحان حوادث جادهاي تاثيري ندارد، بلکه تعداد کشتهها افزايش و حجم تصادفات رشد هم خواهند داشت.
رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران ميگويد: پويش “نه به تصادف” پويش غلطي بود؛ به جاي اينکه ايمني ترافيک را بالا ببرند، کارهاي بيربط و بيهوده اين چنيني مثل راهاندازي پويشهاي مختلف انجام ميدهند و در واقع بايد بگويم که اين راهحلها از طرف کساني که سواد و تخصص کافي و لازم را ندارند مطرح ميشود.
سرهنگ هاشمي خاطرنشان ميکند: هر چقدر که راههاي ما ايمنتر باشد، ترافيک ايمنتري خواهيم داشت. هر چقدر خودروهاي ايمنتري داشته باشيم طبيعتاً تصادفات کمتري خواهيم داشت، تلفات و مجروحان حوادث رانندگي هم در اين صورت کاهش پيدا ميکند و با تشويقهاي اين چنيني که پويشها در پيش گرفتند که رانندگان بااحتياط بروند، از سرعت غيرمجاز و ... پرهيز کنند و از تذکرات اين شکلي بشود تصادفات را کاهش داد، خير اين شدني نيست و اين نوع حرفها تنها يک نوع عوام فريبي است؛ چون در ابتدا بايد زيرساختها را اصلاح و ايمن کرد.
راهاندازي پويش “نه به تصادف” بيشتر شبيه جادو جمبل است تا راهکار!
هاشمي ميگويد: راهاندازي هشتگ نه_به_تصادف از نظر کارشناسان صاحب تجربه و تخصص در حوزه ترافيک شرمآور است؛ دنياي متمدن امروزي با علم و دانش سر و کار دارد و اقدامات اين چنيني شبيه يک جادو جمبل عبث و بيهوده است که جاي تاسف دارد و از آن بدتر اين است که شخصي مثل رئيسجمهوري که زن و بچه خود را در جريان يک تصادف رانندگي از دست داده است هم از اين پويش حمايت کرد و دولت هم جريان تبليغاتي آن را هم در دستور کار قرار دادند.رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران تاکيد ميکند: ما که اصلا راه نميسازيم؛ در نگهداري راهها و جادههايي هم که از قبل ساخته شدهاند، عملکرد ما ضعيف است و خودروهاي ايمني هم که نداريم و خودروسازان ما خودشان يک مافيايي هستند که در اين مملکت به حرف هيچکسي گوشي نميدهند و از هيچکس حساب نميبرند.
»با ايمني بيگانهايم«
به گفته هاشمي، در دنيا يک نُرمي به نام “نُرم تراکم راه” وجود دارد؛ يعني مثلا اين کشور به ازاي 100 کيلومتر مربع مساحت، چند کيلومار راه دارد؟ در سال 2014 در ژاپن نرخ تراکم راه 650 بود، يعني به ازاي 100 کيلومتر مربع مساحت 650 کيلومتر راه داشت؛ در آلمان اين عدد 185 ، در فرانسه 165 ، در آفريقاي جنوبي 78 در سوريه 38 ، در پاکستان 32 بود و در همان سال نرخ تراکم راه در ايران به ازاي 100 کيلومتر مربع، 5.2 دهم بود؛ براي همين ميگويم ما در ايران راه نداريم.او ميگويد: جالب است در سال 2024 بعد از 10 سال نرخ تراکم راه ما تازه به 5.3 دهم رسيده است؛ يعني ما به ازاي هر شهر در کشور در سال فقط 10 متر راه ميسازيم؛ متاسفانه ما اصلا راه نميسازيم و با راه و حمل و نقل و ايمني بيگانهايم و راهاندازي پويشها و هشتگهايي مثل نه_به_تصادف نه تنها هيچ مفهومي ندارد که هيچ دستاورد و نتيجهاي هم نداشت و تعداد جانباختگان رانندگي را هم افزايش داد.
براي راهسازي و نگهداري راه هزينه نميکنيم؛ انتظار معجزه از هشتگ داريم
رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران، بيان ميکند: امروزه در بخش نگهداري راه کشورهاي پيشرفته، هر سال 6 درصد ارزش راه را براي نگهداري راه استفاده ميکنند و اين رقم در کشورهاي در حال توسعه 4 درصد و در کشورهاي فقير هم 2 درصد است؛ متاسفانه در کشور ما 1 درصد پيشبيني ميکنند و در نهايت نيم درصد ارزش راه براي نگهداري آن محقق ميشود و ظاهرا با راهاندازي پويش “نه به تصادف” و پررنگ کردن هشتگ آن انتظار معجزه داريم که حجم تصادفات و آمار تلفات و مجروحان پايين بيايد و کم شود.
سرهنگ هاشمي ميافزايد: مقوله ترافيک به اين سادگي که مسئولان مربوطه فکر ميکنند نيست و همانطور که از اسم اين واژه مشخص است به راه، مکان و فضاي ايمن نياز دارد؛ هر چقدر راههاي ايمنتر و روانتري به همراه خودروهاي ايمنتري داشته باشيم ترافيک ايمنتر و در نتيجه حوادث کمتري خواهيم داشت.
مشخص نيست در خودروسازي ما چه خبر است
رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران تصريح ميکند: خودروسازان داخلي ما هر کاري دلشان ميخواهد ميکنند و البته رهبري به خودروسازان در همه سطوح تذکر داد، اما متاسفانه به اين تذکرات هيچ توجهي نکردند و راه خودشان را ميروند؛ مشخص نيست در خودروسازي ما چه خبر است.او معتقد است: مصرفکنندگان اصلي خودروهاي داخلي دهکهاي پايين جامعه و مردم ضعيف هستند؛ همانهايي که همه جا پاي کار هستند و متاسفانه همين افراد ضعيف هستند که عدم ايمني جادهها و وجود خودروهاي ناايمن جان آنها را ميگيرد و دردناکتر اين است که براي خريد همين خودروهاي بيکيفيت هم ثمره سالها تلاش خود و شايد همه داراييشان را هزينه ميکنند و هيچکس هم پاسخگوي اين معضل نيست.
سرهنگ هاشمي ميگويد: همين مسئله واردات خودروي دست دوم که توهين آشکار به فهم، شان و شخصيت مردم و به مملکت ما است، خودروسازان داخلي اجازه انجام همين را هم ندادند؛ بعد مسئولان با اين وضعيت به هشتگ #نه_به_تصادف پرداخته و سهم عامل انساني را که اينگونه بيپناه است اختصاص ميدهند. اين رسالت حکومت است که حافظ جان و مال مردم باشد.
او اشاره ميکند: در زمان رياست جمهوري ژاک شيراک در کشور فرانسه، براي مهار و کاهش حوادث جادهاي، در جهت ساخت زيرساختهاي ايمن و روان برنامهريزي و از همه امکانات کشور استفاده شد تا ايمني ترافيک در فرانسه بهبود پيدا کرده و حجم حوادث و تلفات هم کم شود. فرانسويها همزمان خودروهاي ايمن توليد کردند و در نهايت ناهنجاريها و حوادث ترافيکي خود را کاهش داده و وضعيت را بهبود بخشيدند.
مشکلات متعدد جادهها؛ از علائم رانندگي تا چراغهاي روشنايي
رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران، ميگويد: روويه راه، علائم و تابلوها، چراغهاي روشنايي راهها و ... همه در جادههاي کشور ما مشکل دارند و رانندهها در محورهاي مختلف راه خود را گم ميکنند. محور کرج_چالوس را 92 سال پيش و در عرض 2 سال و به طول 165 کيلومتر ساختند و اين محور زيرعبور رفت و البته ديگر بازسازي و بهود درستي هم در اين مسير اجرا نشده است و گاهي مردم 16 تا 18 ساعت در ترافيک آن گرفتار ميشوند؛ ما بعد 30 سال هنوز نتوانستهايم در دنياي مدرن امروزي 20 کيلومتر راه درست کنيم و راننده در چنين فضا و شرايطي ديگر راننده نيست بلکه يک بمب متحرک است و اعصاب و روان سالمي ندارد.
او ادامه ميدهد: بودجهاي که هماکنون براي نگهداري راههاي کشور ما در نظر گرفته و هزينه ميشود، به اندازه خطکشي راههاي شرياني درجه يک ما نيست و بايد بودجه مناسب با راهسازي و نگهداري از راه به آن اختصاص پيدا کند. در کشور ما ريل و حمل و نقل ريلي حتي ? (يک سوم) کشور را هم پوشش نميدهد، خطوط آبي مناسبي هم نداريم و فقط ?? درصد جابجايي بار و مسافر از همين راه زميني جادهاي صورت ميگيرد و متاسفانه راه زميني مناسبي هم ساخته نميشود و تازه وزير راه ميگويد “پول راهسازي به بدهي گندمکاران و معوقات بازنشستگان اختصاص داده ميشود و پولي نداريم براي ساخت راه بدهيم” و اينها همه جاي تاسف دارد.
او تأکيد ميکند: من پيش از شروع به کار پويش #نه_به_تصادف در سال گذشته که در آستانه نوروز 1404 بوديم هم گفتم که تصادفات، تلفات و مجروحان حوادث ترافيکي حداقل بين 8 تا 10 درصد رشد خواهد داشت.
رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران، تصريح ميکند: شعار رئيسجمهوري اين بود که از کارشناسان و متخصصان هر حوزه در امر مديريت کشور استفاده ميکند و متاسفانه تاکنون در حوزه ترافيک و ايمني جادهها و راههاي کشور اين اتفاق نيفتاده است که اگر اينطور بود بايد هم راهاي ايمن ساخته ميشد و هم با مافياي خودروسازي در کشور برخوردي صورت ميگرفت که حداقل توليد خودروي ايمن را در دستور کار خود داشته باشند.به گفته سرهنگ هاشمي، با راهاندازي اين قبيل هشتگها نه ميشود مقوله ترافيک را مديريت کرد و نه جادهها ايمن ميشوند و نه راهسازي در مسير درست پيش ميرود؛ اينها بيشتر شبيه معرکهگيري و بازارگرمي است و نمکي است که روي زخم مردم پاشيده ميشود.
فقط 20 درصد حواس رانندگان به رانندگي است
بنا به اظهارات هاشمي، ما در رانندگي اصلي به نام “تکليف در رانندگي” داريم؛ در اين اصل ميگوييم راننده زمان رانندگي فقط بايد يک تکليف داشته باشد و صد در صد هوش و حواسش فقط به رانندگي باشد؛ اما وقتي هزار فکر و خيال مثل کرايه خانه، مشکلات و نوسانات اقتصادي، بيماري و ... همه وجود راننده را دربر گرفته است، راننده چند تکليفي ميشود که به نظرم فقط 20 درصد حواسش معطوف به رانندگي است و نتيجه آن اين حجم از تصادفات رانندگي و تلفات آن ميشود و اين نوع مديريت با هشتگ و راهاندازي پويش ظلم به مردم و به کشور است.
به گزارش اراز آذربايجان به نقل از خبرآنلاين،رئيس پليس سابق راهنمايي و رانندگي تهران، تاکيد ميکند: هزينه کردن براي ساخت راه و ايمن کردن زيرساختها، هزينه نيست بلکه يک سرمايهگذاري واقعي براي پيشگيري از وقوع حوادث ترافيکي و رانندگي است.