ورزش هميشه سلامت روان را تقويت نمي‌کند

يافته‌هاي پژوهشگران معمولاً ورزش را راهي مناسب براي تقويت سلامت روان عنوان مي‌کنند، اما يافته‌هاي جديد محققان دانشگاه جورجيا نشان مي‌دهد که اين فقط حرکت فيزيکي نيست که بر سلامت روان تأثير مي‌گذارد؛ بلکه چگونگي، مکان و دليل ورزش‌کردن است که اهميت دارد.
آن‌ها تأکيد مي‌کنند که زمينه (context) يعني اينکه چه کسي در هنگام ورزش به همراه شماست، چرا ورزش مي‌کنيد و حتي آب‌وهوا، تأثير ورزش بر خلق‌وخو را تعيين مي‌کند.
پاتريک اُکانر (Patrick O'Connor)، يکي از نويسندگان مقاله و استاد گروه حرکت‌شناسي کالج مري فرانسيس ارلي، گفت: پژوهش‌هايي که تا کنون درباره فعاليت بدني انجام شده بر مدت زمان ورزش يا ميزان کالري سوزانده‌شده متمرکز بوده است.
وي توضيح داد: ميزان ورزش، روش غالب پژوهشگران براي فهم چگونگي تأثير فعاليت بدني بر سلامت روان بوده است؛ اما اين نکته اغلب ناديده گرفته مي‌شود که آيا اين دقايق با يک دوست يا به‌عنوان بخشي از يک بازي صرف ورزش شده است يا خير.
يافته‌ها نشان مي‌دهد انجام فعاليت‌ بدني در اوقات فراغت مانند دويدن، شرکت در کلاس يوگا يا دوچرخه‌سواري تفريحي، تأثيرات مثبتي بر سلامت روان مي‌گذارد. به گفته پژوهشگران، اين تأثيرات ممکن است بسته به محيط و شرايط پيرامون فعاليت، تفاوت چشمگيري داشته باشد.
ورزش و سلامت روان
مطالعات متعدد نشان داده‌اند افرادي که در اوقات فراغت خود به طور منظم به فعاليت بدني مي‌پردازند، معمولاً افسردگي و اضطراب کمتري را تجربه مي‌کنند؛ اما اين موضوع درباره ساير شکل‌هاي فعاليت مانند تميز کردن خانه، زياد مشخص نيست؛ اين يعني زمينه (context) فعاليت بدني احتمالاً به اندازه شدت يا ميزان آن اهميت دارد.
اُکانر گفت: براي مثال، اگر يک بازيکن فوتبال در زمين بدود و توپي را شوت کند که به گل پيروزي تيمش منجر شود، سلامت روان وي فوق‌العاده خواهد بود؛ اما در مقابل، اگر دقيقاً همان فعاليت را انجام دهد اما به گل و پيروزي منجر نشود و مردم او را سرزنش کنند، احتمالاً احساسي بسيار متفاوت خواهد داشت. حکاياتي از اين دست، نشان مي‌دهد که حتي وقتي افراد يک تمرين با شدت مشابه را انجام مي‌دهند، زمينه از اهميت زيادي برخوردار است.آزمايش‌هاي تصادفي کنترل‌شده‌ متعددي نيز نشان داده‌اند که انجام منظم ورزش، سلامت روان افراد به‌ويژه مبتلايان به اختلالات سلامت روان، را افزايش مي‌دهد؛ با اين حال، اين مطالعات معمولاً بر اساس نمونه‌هاي کوچک، کوتاه‌مدت و همگن انجام شده‌اند؛ بنابراين نتايج آن‌ها احتمالاً به گروه‌هاي بزرگ‌تر و متنوع‌تر تعميم‌پذير نيستند.
بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش يک فعاليت بدني مشابه، مي‌تواند بسته به اينکه با چه کسي و همچنين در چه مکان و زماني و چگونه انجام شده، بسيار متفاوت به نظر برسد. زمينه مي‌تواند از پويايي همسالان و سبک مربي گرفته تا شرايط خارجي مانند آب‌وهوا يا زمان روز متغير باشد.
اُکانر گفت: اگر سعي داريم با ورزش به سلامت روان افراد کمک کنيم، نه تنها بايد به ميزان و روش آن فکر کنيم، بلکه بايد بپرسيم: زمينه چگونه است؟به گزارش آراز آذربايجان به نقل از سلامت نيوز،اين پژوهشگر معتقد است، حرکت به تنهايي اهميت ندارد؛ اين معنا، محيط و تجربه پيرامون فعاليت است که تأثير ورزش بر سلامت روان را تعيين مي‌کند.