داشتن روابط آزاد موجب بدبینی جامعه به تاهل می شود
گروه جامعه:یکی از ویژگی‌های بسیاری از پسرانی که در سنین بالا حاضر به ازدواج نیستند، داشتن روابط آزاد مانند دوستی‌های مختلف یا داشتن روابط خارج از چارچوب ازدواج دائم است.
تأکیدات اجتماعی و تمایلات فردی همواره انسان‌ها را به ازدواج فرامی‌خواند؛ اما چه مسأله‌ای باعث شده که این روزها گروه‌هایی از پسران در سنین بالای ۳۰ سال با وجود داشتن شرایط مناسب، علاقه‌ای به ازدواج ندارند؟
همواره یکی از دغدغه‌های بسیاری از خانواده‌ها، ازدواج فرزندان‌شان است. این دغدغه گاهی از جهت اصرار خانواده‌ها به پسران و امتناع آن‌ها از ازدواج پررنگ‌تر می‌شود.
این روزها کمتر کسی پیدا می‌شود که در خانواده‌شان حداقل یک پسر مجرد بالای ۳۰ سال نداشته باشند که با وجود فراهم بودن تمام شرایط، حاضر به ازدواج نیست و در مقابل اصرار اطرافیان، دلایلی را مطرح می‌کند و از زیر بار مسؤولیت تشکیل خانواده شانه خالی می‌کند.
یکی از ویژگی‌های بسیاری از پسرانی که در سنین بالا حاضر به ازدواج نیستند، داشتن روابط آزاد مانند دوستی‌های مختلف یا داشتن روابط خارج از چارچوب ازدواج دائم است. به‌منظور واکاوی جامعه‌شناختی این رویه در برخی پسران به سراغ دکتر فریده خلج‌آبادی‌فراهانی، استادیار مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت رفتیم. او با اشاره به علل عدم‌تمایل به ازدواج پسران مجردی که شرایط ازدواج را دارند و عموماً در سنین بالای ۳۰ سال به سر می‌برند، تصریح کرد: با توجه به این‌که ازدواج در کشور ما از اهمیت دیرینه‌ای برخوردار است، به‌خصوص نزد خانواده‌ها، هنوز سهم مهمی از پسران و دختران در ایران تمایل دارند زندگی مشترک تشکیل بدهند. این امر به‌خصوص در دختران بسیار بیشتر است. هر چند روندی در حال شکل‌گیری است در بین دو گروه از جوانان که با تأخیر ازدواج همراه هستند؛ گروهی از آرمان‌گرایی بالایی در تشکیل زندگی برخوردار بوده که اکثراً قشر متوسط جامعه هستند و ممکن است به دلیل نداشتن شرایط شغلی مناسب و امنیت شغلی و اقتصادی، تمایلی به تشکیل خانواده و ازدواج نداشته باشند و گروهی دیگر که بسیار مدرن بوده و از سبک زندگی مدرن و غربی پیروی کرده و ممکن است پایبندی زیادی به ارزش‌های خانوادگی، سنت و دین نداشته و تمایل داشته باشند در حالت تجرد به سر ببرند و احتمالاً حاضر نیستند آزادی خود را با چیزی عوض کنند.
استادیار مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت با تأکید بر این‌که نکته تعیین‌کننده برای ازدواج پسران، پایبندی به ارزش‌های خانودگی، دینی و اخلاقی است، افزود: بدیهی است پسرانی که فاقد چنین پایبندی هستند، ممکن است برای پاسخگویی به نیازهای غریزی و جنسی خود وارد ارتباطات مختلف با جنس مخالف شده و همین روابط، میل به ازدواج را در آن‌ها کم‌رنگ‌تر می‌کند و نوعی بدبینی به جنس مخالف، که آفت ازدواج و انتخاب همسر است در آن‌ها ایجاد می‌شود.
خلج‌آبادی به بدبینی به ازدواج اشاره کرد و ادامه داد: یکی از تأثیراتی که شیوع ارتباطات قبل از ازدواج بر ازدواج دارد، ایجاد نوعی بدبینی نسبت به جنس مخالف در بین جوانان است. نوعی بی‌اعتمادی به جنس مخالف، تردید و شک در جوانان برای انتخاب شریک زندگی ایجاد می‌کند. جوانانی که خود این نوع ارتباطات را در شکل پیشرفته تجربه می‌کنند و با دخترانی مواجه می‌شوند که حاضرند وارد ارتباطات نزدیک بدون ازدواج شوند یا نوعی از روابط جنسی را تجربه کنند که بکارت آن‌ها حفظ شود، بدبینی شدیدی در نظر پسران ایجاد می‌کند. جالب این است که در جامعه ایران، نوعی استاندارد دوگانه جنسیتی وجود دارد که بسیاری از رفتارها را برای پسران، مجاز و مورد پذیرش دانسته؛ درحالی‌که همان رفتارها را برای دختران ناپسند می‌شمارد. این استانداردهای دوگانه توسط خانواده‌ها و حتی خود زنان، منتشر و تقویت می‌شود.
بسیاری از پسرانی که در ارتباطات مختلف با جنس مخالف قبل از ازدواج هستند، در زمان ازدواج دنبال دخترانی هستند که تاکنون هیچ تجربه ارتباط با جنس مخالف نداشته و کاملاً از این نظر مورد اعتماد باشند و با توجه به تجربیات خودشان، یافتن چنین دخترانی را خیلی سخت می‌دانند. یکی از عواملی که این جوانان تن به مسؤولیت ازدواج نمی‌دهند نبود اعتماد به جنس مخالف است. البته این موضوع بیشتر در پسرانی اتفاق می‌افتد که تجربیات متعددی از ارتباطات قبل از ازدواج داشته و اکثر این نوع ارتباطات بدون انگیزه ازدواج بوده است.
استادیار مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت این روند را طبیعی دانست و افزود: این روندی است که به‌طور طبیعی اتفاق می‌افتد و چندان نمی‌توان جلوی آن را گرفت. نمی‌توانم بگویم اقدامات خاصی را جوانان انجام دهند تا بدبینی کمتر شود. مسلماً اگر دختران و پسران یک جامعه ایده‌آل در سنین مناسب ازدواج، شرایط ازدواج را داشته و ازدواج‌های خوب و موفقی انجام می‌گرفت و شیوع ارتباطات قبل از ازدواج کمتر بود، وضعیت ایده‌آل می‌شد؛ ولی باید واقع‌بین بود، با روند مدرن شدن، تحصیلات و استقلال بیشتر زنان، افزایش نارضایتی‌های زناشویی و طلاق، این نوع تأخیر در ازدواج و بدبینی به جنس مخالف تا حدودی اجتناب‌ناپذیر است. به هر حال در جوامع بزرگ که کنترل اجتماعی در آن‌ها کمتر است، سهمی از جوانان وارد ارتباطات با جنس مخالف و بعضاً ارتباطات پیشرفته می‌شوند که این امر در کل مناسبات ازدواج اعم از سن ازدواج، رضایت زناشویی و طلاق نیز تأثیرگذار است.او با اشاره به باور غلط در دختران گفت: باور رایج در دختران این است که این روابط ممکن است منجر به ازدواج شود، درحالی‌که باور درستی نیست و بیشتر پسران در ارتباطات قبل از ازدواج به دنبال همسر آینده خود نیستند، بلکه به دنبال پاسخگویی به نیازهای غریزی و عاطفی خود هستند. توصیه به پسران و دختران جوان این است که در مورد بدبینی به ازدواج به دلیل وجود روابط قبلی، از مشاوران خانواده کمک بگیرند تا بتوانند شریک زندگی خود را انتخاب کنند.
خلج‌آبادی درباره علت گرایش جوانان به روابط پیش از ازدواج تصریح کرد: نبود شرایط بیرونی ازدواج (مانند مشکلات اقتصادی، نبود اشتغال، نبود همسر مناسب، افزایش طلاق) یا حتی شرایط درونی و روحی برای ازدواج (مانند نبود آمادگی روحی برای پذیرش مسؤولیت همسری یا ایده‌آل‌گرایی)، که راه قانونی برای تأمین نیازهای روانی، روحی و غریزی است، منجر به این می‌شود که برخی از پسران و دختران جوان، هنجارشکنی کرده و وارد ارتباطات جنسی قبل از ازدواج شده تا نیازهای عاطفی و غریزی خود را پاسخ دهند. همچنین در دسترس بودن ارتباطات جنسی خارج ازدواج و تجربه آن توسط سهم مهمی از پسران و دختران، تأثیرات مهمی بر تحولات ازدواج در مناطق شهری و توسعه‌یافته خواهد گذاشت. مسلماً رفع نیازهای غریزی در این نوع ارتباطات و توسعه نوعی بدبینی به جنس مخالف، تأثیرات زیادی بر سن ازدواج پسران و دختران خواهد داشت.
این استاد دانشگاه با بیان این‌که یکی از معیارهای ازدواج برای پسران و خانواده‌های آن‌ها، همسری نجیب بدون ارتباطات قبل از ازدواج است، افزود: در تحقیقاتی که روی گروه‌های مختلف دختران و پسران جوان انجام شده است، نشان داده شد که بسیاری از دختران که وارد ارتباطات با جنس مخالف می‌شوند، تمایل به ازدواج دارند و این عدم تمایل به ازدواج از سوی پسران است که آن‌ها از آن شکایت می‌کنند. اگرچه بسیاری از همین دختران اظهار می‌کنند که این پسرها، ایده‌آل برای همسری و ازدواج نیستند، ولی حتی این پسرها، اکثراً در ارتباطات قبل از ازدواج با دختران، کمتر به ازدواج فکر می‌کنند و بیشتر با انگیزه‌های رفع نیازهای جنسی و غریزی روابط را پیش می‌برند. درحالی‌که انگیزه‌های دختران بیشتر عواطف و احساسات و احتمالاً ازدواج است؛ البته برخی هم ممکن است نیازهای جنسی باشد. به نظر می‌رسد نبود انگیزه ازدواج در پسران، موجب تأخیر در ازدواج دختران و موافقت دختران به ارتباطات جنسی قبل از ازدواج می‌شود. این مانند یک سیکل معیوب است؛ شیوع دختران و زنانی که حاضرند ارتباطات خارج از ازدواج داشته باشند، موجب بدبینی پسران برای ازدواج شده و نبود میل ازدواج در این پسران، موجب کمبود فرصت‌های ازدواج برای دختران و درگیر شدن برخی از این دختران در روابط دوستی و جنسی قبل از ازدواج می‌شود. البته در تمام حالات ذکرشده، استثناهایی نیز وجود دارد که نباید از نظر کنار گذاشته شود.
او درباره آسیب‌های عدم‌تمایل پسران بالای ۳۰ سال به ازدواج اظهار کرد: عدم‌تمایل به ازدواج در پسران به هر دلیلی، اعم از نبود امنیت شغلی و اقتصادی، بدبینی به جنس مخالف، آرمان‌گرایی و غیره، در نهایت مسلماً فرصت ازدواج را در دختران کاهش داده و خود این امر موجب آسیب‌های فراوان روانی و اجتماعی می‌شود. یکی از آن‌ها، درگیرشدن دختران در ارتباطات دوستی و جنسی قبل از ازدواج ، فرصت ازدواج موفق را در آینده از دست می‌دهند یا با مشکلات فراوان روانی مانند احساس گناه، اضطراب و افسردگی پس از قطع رابطه مواجه می‌شوند. گستردگی ارتباطات قبل از ازدواج، غیر از آسیب‌های روانی و اجتماعی، با توجه به نبود اطلاعات صحیح از پیشگیری از بارداری و بیمارهای مقاربتی، جوانان را در معرض بارداری، سقط ناایمن، بیماری‌های منتقله از راه تماس جنسی HPV ایدز قرار خواهد داد که از نظر سلامت باروری بسیار نیازمند توجه است.
استادیار مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت با اشاره به اهمیت مناسب بودن فضای خانه بیان کرد: در سطح خانواده، خانواده‌ها باید از اهمیت فضای صمیمی و محبت‌آمیز روابط با فرزندان آگاه شوند که تا چه میزان در تمایل آن‌ها برای شروع روابط جنسی قبل از ازدواج مؤثر است.
خانواده‌هایی که فضای صمیمی و گرم دارند و روابط خوبی بر آن‌ها حاکم است، کمتر احتمال دارد که فرزندان آن‌ها ارتباطات جنسی قبل از ازدواج را شروع کنند؛ خانواده‌هایی که کنترل‌های بسیار سهل‌گیرانه یا بسیار سخت‌گیرانه دارند، فرزندان آن‌ها بیشتر درگیر ارتباطات جنسی قبل از ازدواج می‌شوند؛ خانواده‌هایی که کمتر با فرزند خود در مورد ارزش و اهمیت ازدواج و ارزش تشکیل خانواده صحبت کرده‌اند، بیشتر احتمال دارد که فرزندان آن‌ها ارتباطات جنسی قبل از ازدواج را تجربه کنند.
روابط خوب حاکم در خانواده نقش کاتالیزور دارد؛ حتی اگر خانواده‌ای بسیار مدرن یا بسیار غیرمذهبی باشد، ولی روابط خوبی بر آن حاکم باشد، معمولاً پسران و دختران به احترام به والدین، ممکن است بسیاری از رفتارها از جمله ارتباطات جنسی قبل از ازدواج را تجربه نکنند. هر نوع برنامه‌ای که به تحکیم روابط در خانواده منجر شود، چه روابط بین همسران و چه روابط والد فرزندی، تأثیر مثبتی بر ازدواج خواهد داشت.
او با تأکید بر اهمیت امنیت شغلی جوانان ادامه داد: در سطح جامعه، هرگونه قانون‌گذاری که به اشتغال جوانان بینجامد و امنیت شغلی و اقتصادی را افزایش دهد، مسلماً انگیزه ازدواج را در جوانان افزایش می‌دهد. حمایت از جوانان در قالب‌های مختلف نیز می‌تواند مؤثر باشد. کمک به جوانان برای انتخاب مناسب همسر با گسترش مشاوره‌های قبل از ازدواج به‌منظور افزایش موفقیت ازدواج وکاهش میزان طلاق، نیز یکی از عوامل مهم برای تشویق جوانان به ازدواج است.
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۰۴ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۷:۵۲ ق.ظ
