درمان طبقاتي در بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي
درمان طبقاتي در بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي
نسرين هزاره مقدم
گروه اجتماعي: يکي از دغدغه‌هاي جدي بيمه‌شدگان کارگري به خصوص بازنشستگان و مستمري‌بگيران صندوق تامين اجتماعي که در فقر مطلق به سر مي‌برند و روزگارِ بس ناخوشي دارند، »مسئله‌ي درمان« است؛ داروهاي بيماري‌هاي خاص به خصوص داروهاي باکيفيت و توصيه شده از سوي پزشکان، از شمول بيمه خارج شده و بايد آزاد خريداري شود آنهم با قيمت هنگفت؛ گاهي قيمتِ داروهاي قلب و يا سرطانِ يک بازنشسته به اندازه نصف مستمري ماهانه‌ي او يا حتي بيشتر است؛ بيمه تکميلي جوابگو نيست؛ مراکز ملکي محدود و شلوغ هستند و خدمات آن‌ها در گذر زمان آب رفته و بسياري از اين مراکز به هيات امنايي تبدلي شده اند، يعني ديگر بودجه‌اي براي ارائه درمان رايگان به بيمه‌شدگان از صندوق تامين اجتماعي دريافت نمي‌کنند.
در مردادماه سال گذشته، »سيد حسن هاشمي« مديرعامل بيمارستان ميلاد تهران در مورد يک قلم از اين مشکلات يعني هيات‌امنايي شدنِ بيمارستان فوق تخصصي ميلاد گفت: هدف از تغيير ماهيت مراکز درماني ملکي به هيأت مديرهاي، ايجاد ساختاري چابک، پاسخگو و با عملکردي قابل ارزيابي توسط بازرسي مستقل مي‌باشد. در اينگونه ساختارها بالاترين رکن هيأت امنا يا مجمع صاحبان سهام است که هيأت مديره و مديرعامل بايد در قبال عملکرد خود به آن‌ها پاسخگو باشد.
از جمله مزاياي ديگر اين شيوه اداره بيمارستان‌ها افزايش کارايي و اثربخشي است به اين معني که اين بيمارستان‌ها بايد بجاي دريافت بودجه با عملکرد خود مخارج بيمارستان را تأمين کند.
اينکه چگونه بيمارستان ميلاد با عملکرد خود درآمدزايي مي‌کند و نيازي به بودجه ندارد، جاي بحث بسيار دارد؛ »قانون الزام« ارائه درمان رايگان به بيمه‌شدگان تامين اجتماعي را در تمام بخش‌هاي درماني کشور به شيوه‌اي صريح و روشن الزام کرده اما حالا حتي در بيمارستان‌هاي ملکي هم درمان رايگان و برابر نيست.
واقعيت اين‌هاست: درمان کارگران رايگان نيست؛ درمان طبقاتي شده و وقتي در مهم‌ترين و اصلي‌ترين بيمارستان ملکي تامين اجتماعي يعني بيمارستان ميلاد تهران، برابري در درمان و درمان رايگان رعايت نمي‌شود، چه انتظاري مي‌شود از بيمارستان‌ها و کلينيک‌هاي دولتي و آزاد داشت؟
»يوسف موحدي« بازنشسته‌ي شرکت کمک فنر ايندامين و فعال صنفي مستمري‌بگيران از وجود بخش VIP در بيمارستان ميلاد تهران انتقاد مي‌کند و مي‌گويد: بخش VIP در بزرگ‌ترين بيمارستان ملکي تامين اجتماعي کشور چه معنايي دارد؟ چرا بيمارستاني که متعلق به کارگران و بيمه‌شدگان است به اغنيا و ثروتمندان به صورت »خاص«سرويس مي‌دهد؟!
مشاهدات عيني کارگران در مورد تبعيض در ارائه خدمات درماني در بيمارستان ميلاد بسيار است؛ ظاهراً يکي از طبقات فوقاني اين بيمارستان که تمام و کمال متعلق به کارگران است، VIP ناميده مي‌شود و به ثروتمندان سرويس خاص ارائه مي‌دهد. در حاليکه بخش‌هاي عادي اين بيمارستان به شدت شلوغ است و بيمه‌شده بايد از 4يا 5صبح براي نوبت گرفتن برود تا ظهر يا بعدازظهر نوبتش برسد، در بخش VIP اين بيمارستان، تخت‌ها خالي و راهروها خلوت است، بهترين امکانات و سرويس‌ها فوراً در اختيار پولدارهايي قرار مي‌گيرد که به اين بخش مراجعه مي‌کنند.
موحدي مي‌گويد: چرا دستگاه‌ها و تجهيزاتِ ما کارگران را در بخش VIP به پولدارها اختصاص داده‌اند؟ وقتي براي دستگاه‌هاي MRI بايد حداقل دو ماه قبل نوبت بگيريم، در VIP بدون نوبت از MRI استفاده مي‌کنند و نيازي به انتظار و معطلي ندارند! مگر اين دستگاه‌ها متعلق به کارگران نيستند؟ مگر نبايد به ما بيمه‌شدگان سرويس بدهند؟ نکند منظور از تامين خودکفاي مخارج بيمارستان در سيستم هيات امنايي همين است؟ امکانات را از کارگران بگيرند و به صورت خاص در اختيار ثروتمندان بگذارند و پول دربياورند؟!
او اضافه مي‌کند: با چه مجوزي بزرگ‌ترين بيمارستان ملکي تامين اجتماعي را از ملکي به هيات‌امنايي تبديل کرده‌اند؟ کارشان چه منطق و استدلالي داشته است و چطور به خود اجازه داده‌اند براي بيمارستاني که متعلق به ماست، خودسر تصميم بگيرند؟
به گفته اين بازنشسته، با بازنشستگان و کارگران که سهامداران اصلي صندوق تامين اجتماعي هستند، شفافيت ندارند و اين عدم اطلاع‌رساني و عدم شفافيت، روز به روز از طول و عرض امکانات رايگان کاسته است؛ حالا زماني که براي درمان حتي به يک بيمارستان ملکي مراجعه مي‌کني، بايد يک کيسه‌ي پرِ پول در جيب بغل داشته باشي!
اگر يک کارگر يا بازنشسته بخواهد از خدمات کلينيکي و پاراکلينيکي مثل MRI استفاده کند و اگر وضعيت جسمي‌اش اصطلاحاً فورتس ماژور باشد، اصلاً توصيه نمي‌شود سراغ يک مرکز درماني ملکي برود؛ چون تا وقتي صف جلو برود و نوبتش شود، شايد کار از کار گذشته باشد. در اين شرايط، وقتي يک بيمارستان کارگري بخش VIP دارد و اين بخشِ خلوت، بي‌نوبت به آقازاده‌ها و خواص سرويس باکيفيت مي‌دهد، آه از نهاد کارگران بلند مي‌شود. کارگران در صحن بيمارستان ميلاد به چشم مي‌بينند که خدمات درماني‌شان»طبقاتي« عرضه مي‌شود و به تجهيزاتي که با پول آن‌ها خريداري شده به بهانه پول درآوردن و تامين مخارج بيمارستانِ هيات امنايي، چوب حراج زده‌اند!
به گزارش آراز آذربايجان به نقل از ايلنا،گويا مسئولان همه‌ي بايدهاي قانوني را در صندوقچه‌اي در پستوهاي تاريکِ تاريخ به امانت گذاشته و کامل به دست فراموشي سپرده‌اند؛ قانون الزام حد و مرزي براي درمان رايگان قايل نيست، تا آن حد درمان رايگان را براي طبقه‌ي کارگر روا دانسته که حتي تاکيد دارد اعزام بيمار به خارج از کشور در معيت يک نفر همراه بايستي کاملاً رايگان باشد اما در سه دهه‌ي اخير، وضعيت طوري پيش رفته که نصيب کارگر و بازنشسته از »درمان رايگان«، يک نوبت MRI ساده و بي‌دردسر هم نيست! دريغ که جامعه شديداً طبقاتي شده، اغنيا همه چيزهاي خوب را براي خودشان قبضه کرده‌اند، حتي اتاق‌هاي بيمارستان کارگري ميلاد و تجهيزات آن را که با پول کارگران خريداري شده.
تاریخ:
1403/07/02 10:54 ق.ظ
|
دفعات بازدید: 51 |
چاپ
آذربایجان غربی مقصدی جدید برای سرمایه‌گذاران
درباره آراز آذربایجان