جاي هري پاتر فيلم کودک بومي بسازيم
جاي هري پاتر فيلم کودک بومي بسازيم
گروه فرهنگي:حجتالله سيفي گفت: من به عنوان فيلمساز کودک نبايد هري پاتر بسازم بلکه موظف هستم فولکلورهايي را توليد کنم که ريشه در فرهنگ بومي کشورم دارد. حجتالله سيفي کارگردان سينما، سالهاست در حوزه کودک فيلمسازي ميکند. اين سينماگر که به نوعي باني جشنواره فيلم فجر نيز است، سالهاست در کارهايش دلمشغولي خود را به روي فرهنگ بومي و ديني کشورمان متمرکز کرده است.
جديدترين اثر اين فيلمساز »سفر پرماجرا« چند روزي است در سينماهاي کشور روي پرده رفته است. به اين بهانه با او گفتوگويي انجام داده ايم که در ادامه با آن همراه ميشويم.
چند روزي است که فيلم جديدتان روي پرده سينماهاي کشور رفته است. در آغاز بحث پيرامون چرايي و چگونگي ساخت اين فيلم توضيح دهيد تا در ادامه به مباحث فني و معنايي کار هم بپردازيم.
سينماي کودک يک گونه بنيادي و زيربنايي در سينما است که انتظار ميرود قوام هنر هفتم را در هر کشوري تقويت کند.
من به عنوان فيلمساز سالها به اين سينما علاقهمند بوده و هستم براي همين بعد از فيلم »بچههاي جسور« تصميم گرفتم بار ديگر آن را تجربه کنم. دليلم نيز براي تأکيد در اينگونه سينمايي، حرفهايي است که در اين حوزه وجود دارد. معتقدم درباره سينماي کودک حرفهاي بسياري ميتوان زد بهويژه در شرايط فعلي که توليدات خارجي در اين حوزه زياد شده است.
فيلم قبلي من »بچههاي جسور« سال 94 به نمايش درآمد. درباره اين دوري تقريباً ده ساله بايد بگويم اولاً شرايط براي توليد فيلم چندان مهيا نبود. همچنين اين فيلم لوکيشنهاي متعدد در شهرهاي مختلف داشت. در ضمن ويژوال افکتهاي بسياري که »سفر پر ماجرا« به خود اختصاص داد روند توليد فيلم را آهسته کرده بود اما مهمترين و اصليترين دليل براي اين کمکاري همان عدم موقعيت مطلوب براي فيلمسازاني نظير من است.
منظورم از عدم مهيا بودن شرايط مطلوب به امکاناتي مربوط ميشود که اين روزها بر کليت سينما حاکم شده است. سينما امروز به بيبرنامگي گرفتار آمده که راهکاري براي آن وجود ندارد. نکته بعد اينکه سينماي فعلي تماماً در اختيار سينماي طنز قرار گرفته و موقعيت براي نمايش فيلمهاي جدي و فرهنگي مهيا نيست. در چنين شرايطي کدام فيلمسازي به خود اجازه ميدهد در اين حوزه فعاليت کند.
اکرانهايي که براي »سفر پر ماجرا« در نظر گرفتهشده عملاً اين فيلم را به سمت نديدن پيش ميبرد. آيا در اين گرماي هوا ميتوان انتظار داشت کودک به همراه خانواده در سانس ظهر و گرماي شديد هوا به سينما بيايند. با اين توضيح مشخص است فيلمهاي فرهنگي و کودک، روند توليدشان آهسته ميشود.
در اين ميان آموزشوپرورش قادر است کمک مهمي براي سينماي کودک باشد. وقتي آموزش و پرورش مدارس را مکلف کند دانشآموزان را به تماشاي فيلمهاي کودک ببرند اين اتفاق در درازمدت منتج به اتفاقات بسيار خوبي خواهد شد. اين امر در دهه 60 و هفتاد به صورت جدي رخ ميداد و نتيجه آن نيز رونق اين ژانر سينمايي بود اما نميدانم چه رخ داد که اين امر ديگر به صورت لازم دنبال نشد و تنها هر از گاهي اين اتفاق رخ ميدهد!
بيتوجهي که به سينماي کودک صورت ميگيرد در ادامه چه بازتابهاي منفي در پي خواهد داشت؟
وقتي ما نتوانيم براي کودکان خود خوراک لازم را در سينما فراهم کنيم آنها به سمت فيلم بزرگسال متمايل خواهند شد. اين اتفاق بسيار مضر است چون بسياري از توليدات بزرگسال، مناسب کودکان نيستند و تماشاي آنها توسط کودک بازتاب بسيار بدي دارد. اين مسئله متأسفانه در سينماي کشورمان به صورت جدي مشاهده ميشود. نگاهي به خانوادههايي که به تماشاي فيلمهاي طنز ميروند، بيندازيد، متوجه خواهيد شد همه خانوادهها کودکان خود را به تماشاي فيلم ميآورند. فيلمهاي طنز بزرگسال، شوخيهايي دارد که ديدن آن براي کودک بههيچوجه مناسب نيست ولي والدين نسبت به آن بيتوجه هستند. نکته تأسفآور، وقتي اين مسئله به خانوادهها گوشزد ميشود ميگويند فرزندانش در ماهواره تمام اين آثار را ميبينند پس ديدن چنين کارهايي در سينما اشکالي ندارد!
در تمامي فيلمهايي که شما جلوي دوربين بردهايد به وضوح گرايش به باورهاي ديني و بومي قابل لمس است اين گرايش از کجا نشات گرفته است؟
من به عنوان فيلمسازي ايراني، موظف هستم کارهايي با محوريت فرهنگ ايراني – اسلامي را جلوي دوربين برم. من نبايد »هري پاتر« بسازم بلکه موظف هستم فولکلورهايي را توليد کنم که ريشه در فرهنگ بومي ما دارد. متأسفانه اين رسالت تنها براي سينما لحاظ شده اما سينماداران خود را موظف به رعايت آن نميبينند. البته شايد نتوان چندان از آنها ايراد گرفت زيرا بايد خود هزينههاي سينمايشان را تأمين کنند. براي رهايي از اين وضعيت پيشنهادم اين است بستههاي حمايتي براي سينماهايي که فيلم کودک به نمايش درميآورند لحاظ شود تا انگيزه براي اکران فيلمهاي اين حوزه بيشتر شود.
ممکن است از بخشي از سخنانتان برداشت اشتباه شود. وقتي از «هري پاتر» نام برديد اين تصور پيش ميآيد که کودکان ما نبايد چنين کارهايي ببينند. آيا براي توجه به سينما کودک بايد جلوي محصولات خارجي گرفته شود يا اينکه در اين حوزه بايد عرصه براي رقابت باز باشد؟
ما در دنياي باز زندگي ميکنيم که بههيچوجه قابلمقايسه با 30 يا 40 سال قبل نيست. چون امروز بهراحتي ميتوان آثار روز سينماي جهان را در کوتاهترين زمان ممکن به دست آورد براي همين اگر به دنبال اعتلاي سينماي کودک هستيم بايد موقعيت ساخت و نمايش اين توليدات را ارتقا بخشيم تا قادر باشند همسان با ديگر توليدات سينمايي به نمايش درآيند.
نکته بعد اينکه، توليدات سينماي کودک بايد در قياس با محصولات خارجي در اولويت باشد. اين مسئله بايد براي تلويزيون بايد بسيار جديتر دنبال شود.
چگونه ميشود از سينماي کودک براي تبليغ مفاهيم کودک بهره برد؟ آيا چنين انتظاري از اين ژانر سينمايي معقول است؟
اتفاقاً اين ژانر سينمايي يکي از بهترين مسيرها براي پرداختهاي ديني در سينماست اما اينکه چگونه اين زيباييها را به تصوير بکشيم خود بحثي مفصل است. به گزارش آرازآذربايجان به نقل از ايکنا،چون معمولاً عادت داريم در فيلمهاي کودک به مستقيمترين شکل ممکن به موضوع نظر کنيم درحاليکه اين قبيل آثار نياز به توجه و دقت فراوان دارد اما ياد گرفتهايم تنها با نشان دادن نماز يا روزه حرف ديني بزنيم البته اين مسير نيز در جاي خود شايسته است اما بايد ديگر راهها را هم براي رسيدن به آموزههاي ديني انتخاب کرد.
Azarbaiijan.farhangi@gmail.com
تاریخ:
1403/06/06 10:10 ق.ظ
|
دفعات بازدید: 40 |
چاپ