افول سينماي کمدي آغاز شده

 در سينماي اجتماعي و کمدي هم ما رقباي بسيار بزرگي داريم اما اين فيلم‌ها کم و بيش مخاطب خود را در کشور ما دارند يا حتي سينماي انيميشن هم رقيب بزرگي مثل هاليوود را دارد که با اين حال در اين سال‌ها ديده‌ايم اين سينما چه پيشرفتي کرده و در گيشه به چه موفقيت‌هايي دست پيدا کرده است. فيلم سينمايي »رها« اولين اثر سينمايي حسام فرهمند در مقام کارگردان که در ايام نوروز اکران خود را در سينماهاي کشور آغاز کرد به عنوان اثري اجتماعي تا امروز توانسته با فروش بيش از 33 ميليارد توماني‌اش به يکي از آثار موفق چند سال اخير سينماي اجتماعي تبديل شود.
اين فيلم که بازيگراني چون شهاب حسيني و غزل شاکري در آن ايفاي نقش مي‌کنند در چهل‌وسومين جشنواره فيلم فجر هم توانست جايزه بهترين فيلم اول را از آن خود کند. موفقيت »رها« يا هر اثر اجتماعي ديگر مي‌تواند براي ادامه حيات اين سينما که به نظر بسياري از کارشناسان و منتقدان اعتبار سينماي ايران در جهان به حساب مي‌آيد، نقشي اميدوارکننده داشته باشد.
به بهانه اکران »رها«و موفقيت اين اثر در گيشه با سعيد خاني تهيه‌کننده اين فيلم سينمايي گفت‌وگويي درباره سينماي اجتماعي ايران و فيلم »رها« داشتيم که در ادامه مشروح آن را از نظر مي‌گذرانيد:
در دوره رياست محمد خزاعي بر سازمان سينمايي شما بر اين عقيده بوديد که سازمان سينمايي تمايل بيشتري به ساخت فيلم‌هاي کمدي دارد، آيا امروز شرايط تغيير کرده است؟
در اين مورد هنوز رويکرد سازمان سينمايي تغييري نکرده ولي واقعيت اين است که سينماي کمدي هم در گيشه رو به افول است و مخاطبش نسبت به گذشته کاهش پيدا کرده و حالا فرصت ديده شدن براي فيلم‌هاي اجتماعي بيشتر شده است. اما به طور کل بايد به اين نکته هم اشاره کنم که دولت نه فقط از سينماي اجتماعي بلکه از همه ژانرها بايد حمايت کند.
اخباري که از عملکرد شوراي پروانه ساخت به گوش مي‌رسد تا حدي اميدوارکننده است و به نظر مي‌رسد که نسبت به دوره‌هاي قبل سختگيري‌ها کم‌تر شده و فضا کمي بازتر شده است. اين خود کمک مهمي به سينماست اما همچنان لازم است که فضا بازتر شود چراکه اگر دريافت پروانه ساخت سخت باشد همانطور که آقاي داوودنژاد هم تأکيد کرد سينماي ايران به زيرِ زمين مي‌رود و همه فيلم‌هايشان را زيرزميني مي‌سازند.
شايد زماني با سختگيري اين امکان وجود داشت که مديريتي کامل بر محتواي فيلم‌هاي توليد شده، داشت اما امروز ديگر اين امکان وجود ندارد و ابزارهاي توليد فيلم در دسترس هستند و فيلمسازان مي‌توانند در سينماي زيرزميني فعاليت کنند. در اين شرايط به نظر من وجود مجوزي چون پروانه ساخت هم منطقي نيست و اين مجوز بايد براي تهيه‌کننده‌هاي باسابقه و حرفه‌اي حذف شود.اميدوارم همانطور که به نظر مي‌رسد، فضا براي پرداختن به موضوعات مختلف در سينماي ايران باز شود اما لزوماً باز شدن فضا و کنار گذاشتن سختگيري‌ها کافي نيست و لازم است که به دو موضوع تنوع ژانر و کمک به اقتصاد سينما در اولويت قرار بگيرد و بايد اين نکته را هم در نظر داشت که فيلم اجتماعي خنثي هيچ مخاطبي نخواهد داشت و لازم است که فيلم‌ها به موضوعات مختلف جامعه بپردازند.
«رها» چه ويژگي‌هايي داشت که توانست در گيشه موفق باشد؟
ما تلاش کرديم قصه‌اي که تا حدي حساسيت‌برانگيز است را روايت کنيم. «رها» روايتگر قصه‌اي است که از ذهن يک نويسنده جوان مثل آقاي حسيني خلق شده که کار اول او در فيلمنامه‌نويسي است و همچنين کارگردان اين اثر هم آقاي فرهمند اول تجربه سينمايي خود را در مقام کارگردان کسب کرد و بنابراين مي‌توان گفت که »رها« اثري برآمده از ذهنيتي جوان است و به همين دليل تفکراتي جديد در اين اثر پديدار شده است.
پروانه ساخت فيلم »رها« چه زماني صادر شد؟
پروانه ساخت اين اثر در دولت قبل صادر شد که البته دو بار درخواست ما براي دريافت پروانه ساخت به دلايلي مثل تلخي و سياهي رد شد و در نهايت آقاي سهرابي مديرکل نظارت بر عرضه و نمايش فيلم سازمان سينمايي در دولت قبل به ما لطف کردند و درخواست کردند که به من اعتماد کنند و دفعه سوم که درخواست پروانه ساخت داشتم اين مجوز به ما داده شد.
جالب است که ما همان نسخه فيلمنامه را بدون هيچ تغييري ساختيم و توانستيم پروانه نمايش بگيريم و حالا که »رها« اکران شده هيچ اتفاقي به واسطه اکران اين فيلم براي کشور رخ نداده است. متأسفانه برخي برخوردهاي سليقه‌اي باعث مي‌شود که ما از سينماي روز دنيا عقب بمانيم که همين مورد هم موجب خنثي شدن فيلم‌هاي سينمايي مي‌شود و شرايطي را پديد مي‌آورد که امروز در سينماي خودمان تا حدي شاهد هستيم.»رها« حرف روز جامعه را مي‌زند و به دنبال حرف‌هاي سياسي هم نيست. ما در اين فيلم معضلي اجتماعي را بيان مي‌کنيم که اگر گوش شنوايي از سوي مسئولان وجود داشته باشد مي‌توانند اين صدا را بشنوند و معضلاتي را که در جامعه ما وجود دارد، در اين فيلم مشاهده کنند. در اين فيلم اتفاقي روايت مي‌شود که متأسفانه مشابه آن همزمان با اکران »رها« براي يکي از دانشجويان دانشگاه تهران رخ داد و يک دانشجو لپ‌تاپش به سرقت رفت و در پي همين اتفاق به قتل رسيد. من معتقدم که اگر در همين مورد زنگ خطري که »رها« به صدا درآورد را بشنوند، اين امکان وجود دارد که جلوي تکرار اين اتفاقات را گرفت.
به نظر شما اين پتانسيل در بين سينماگران ايراني وجود دارد که فيلم‌هاي پليسي، اکشن، ترسناک و... باکيفيتي در اين سينما ببينيم؟
اين پتانسيل در بين فيلمسازان جوان وجود دارد اما ساخت فيلم در اين ژانرها براي تهيه‌کننده‌ها ريسک‌پذيري بالايي مي‌خواهد. دولت در اين ميان مي‌تواند از تهيه‌کننده‌ها حمايت کند و به کسانيکه مي‌خواهند چنين آثاري تهيه کنند کمک کند.
ما بايد در اين عرصه توليداتي داشته باشيم که با کيفيت باشند و نبايد صرفاً بر رونق توليد اين آثار تکيه کنيم و کيفيت را ناديده بگيريم. زماني فيلم‌هاي پليسي، اکشن و حتي ترسناک مخاطبان بسياري در ايران داشتند و اگر الآن هم آثاري با کيفيت در اين ژانرها داشته باشيم، مطمئن باشيد که مي‌توانند آثار موفقي باشند. يکي از مسائلي که من را نسبت به سينماي ايران نگران کرده اين است که ما در سينمايمان تنوع ژانر نداريم.
البته در سينماي پليسي، اکشن و ترسناک فيلم‌هاي ايراني رقيب بزرگي مثل سينماي هاليوود دارند که مشخص نيست مي‌توانند با وجود اين رقيب نظر مخاطب ايراني را به خود جلب کنند؟
مطمئن باشيد اگر فيلم‌ها با کيفيت باشند مردم براي ديدنشان به سينما مي‌آيند. در سينماي اجتماعي و کمدي هم ما رقباي بسيار بزرگي داريم اما اين فيلم‌ها کم و بيش مخاطب خود را در کشور ما دارند يا حتي سينماي انيميشن هم رقيب بزرگي مثل هاليوود را دارد که با اين حال در اين سال‌ها ديده‌ايم اين سينما چه پيشرفتي کرده و در گيشه به چه موفقيت‌هايي دست پيدا کرده است.
به گزارش آرازآذربايجان به نقل از ايلنا،من فکر مي‌کنم ما بايد از يک جايي شروع کنيم و با وجود تکنولوژي‌هايي مثل هوش مصنوعي ما مي‌توانيم کيفيت توليداتمان را بالا ببريم. به نظر من با محدود شدن به دو سينماي کمدي و اجتماعي در آينده هيچ نشاني از سينماي ما باقي نخواهد ماند.
[email protected]